Ενα περίπτερο «φύτρωσε» ξαφνικά μπροστά στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο. Μετακινήθηκε από την οδό Παπαδιαμαντοπούλου 14 όπου βρισκόταν αρχικά στην οδό Βασ. Σοφίας, με απόφαση του Τμήματος Χορήγησης Αδειών και Ρυθμίσεων Λοιπών Εμπορικών Δραστηριοτήτων του Δήμου Αθηναίων. Θέμα νομιμότητας δεν υπήρξε. Ετέθη όμως από τη διοίκηση του Αιγινητείου θέμα αισθητικής και λειτουργίας της πόλης, όταν μπροστά στην πρόσοψη ενός διατηρητέου κτιρίου στο οποίο στεγάζεται ένα πανεπιστημιακό νοσοκομείο τοποθετείται το κουβούκλιο ενός περιπτέρου. Η ιδιοκτήτριά του ζήτησε και πήρε την άδεια μετατόπισης στις 20 Νοεμβρίου. Ωστόσο, από την περασμένη Δευτέρα, οπότε έγινε η μεταφορά του περιπτέρου, ως σήμερα δεν έχει λειτουργήσει. Σύμφωνα με πληροφορίες, μετά τις διαμαρτυρίες, ο δήμος «πάγωσε» τη λειτουργία του και θα επανεξετάσει το θέμα στο πλαίσιο της αναβάθμισης όλων των περιπτέρων της πόλης. Το κουβούκλιο πάντως παραμένει στο πεζοδρόμιο της Βασ. Σοφίας μπροστά από το νεοκλασικό κτίριο του νοσοκομείου, το οποίο άρχισε να χτίζεται το 1893 και εγκαινιάστηκε το 1904. Οπως αναφέρει στο «Βήμα» ο πρόεδρος του νοσοκομείου, καθηγητής Νευρολογίας κ. Ιωάννης Ευδοκιμίδης, δεν υπήρξε ποτέ θέμα νομιμότητας αλλά αισθητικής μπροστά σε ένα διατηρητέο κτίριο.
Τα περίπτερα ως μέρος του αστικού τοπίου
Η ενιαία μορφή των περιπτέρων έχει πλέον χαθεί καθώς από τη δεκαετία του 2000 και μετά τα περισσότερα έχουν μετατραπεί σε μικρά σουπερμάρκετ. Δεν ήταν όμως έτσι από την αρχή. Τα περίπτερα ήταν ενταγμένα στον αστικό ιστό. Με μικρές διαστάσεις και ομοιόμορφη όψη από το 1914, αποτελούσαν «στολίδι» και σημείο αναφοράς στις γειτονιές. Το πρώτο περίπτερο στην Ελλάδα έκανε την εμφάνισή του στις αρχές του 20ού αιώνα ως ελάχιστη μορφή οικονομικής βοήθειας προς τους τραυματίες και τους αναπήρους των πολέμων στους οποίους συμμετείχε η Ελλάδα. Αρχικά δημιουργήθηκαν σε αστικά κέντρα της περιφέρειας, ενώ στην Αθήνα το πρώτο περίπτερο άνοιξε το 1911 επί της οδού Πανεπιστημίου. Τα πρώτα χρόνια, σύμφωνα με την Ενωση Επαγγελματιών Καπνοπωλών Περιπτερούχων τέως Διοικήσεως Πρωτευούσης, πωλούσαν εφημερίδες και τσιγάρα, ενώ από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 άρχισαν να μπαίνουν στα περίπτερα και τα πρώτα ζαχαρώδη προϊόντα και αναψυκτικά. «Η ανάρτηση των εφημερίδων στις προθήκες των περιπτέρων αποτελούσε ένα σημαντικό γεγονός για την καθημερινότητα των κατοίκων των μεγάλων αστικών κέντρων σε εποχές κρίσιμες για την πορεία και την ανάπτυξη της Ελλάδας» αναφέρει η Ενωση.
Στις αρχές του 20ού αιώνα ήταν πρόχειρα κατασκευασμένα, με ξύλο, και ως τη δεκαετία του ‘80 διατηρούσαν μια ενιαία μορφή και το χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα. Το 1950 τοποθετούνται στα περίπτερα τα πρώτα τηλέφωνα και ο περιπτεράς μετατρέπεται σε... πρακτορείο ειδήσεων καθώς μαθαίνει από πρώτο χέρι όλα τα νέα της περιοχής. Το μέτρο χάνεται από το 2000 και μετά, οπότε οι διαστάσεις τους αυξάνονται, καλύπτονται με ρολά, τοποθετούνται βιτρίνες και πολλά ψυγεία και καλύπτονται με μεταλλικές κατασκευές. Η κρίση έδωσε και το τελειωτικό χτύπημα, καθώς πολλά περίπτερα εγκαταλείφθηκαν και σε πολλές περιοχές παραμένουν κουφάρια στις άκρες των πεζοδρομίων. Τον περασμένο Απρίλιο ο Δήμος Αθηναίων ξεκίνησε την κατεδάφιση περίπου 300 εγκαταλελειμμένων περιπτέρων.
Της Μάχης Τράτσα
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ